Page 45 - Söz İle Sayı 2

Öğretenin Kalemi Sevgili

Bilmeli insan, Ayrılmış yağmur,
Karanlıkların er geç aydınlanacağını bilmeli! Sevgilisinden.
Nasıl çıkılmışsa yokuşlar, Süzülüyor;
İşte aynı sabırla inebilmeli… Bütün görkemiyle,
Öğrenmeli insan, Erik çağlasının üzerinden.
Yaşamanın asıl sebebi ne? Öğrenmeli! Sonra karışıyor.
Bir harfe kırk yıl hatırına, Bir diğer sevgilisinin
Bilmediklerini, bildiklerine esir edebilmeli… Kök hücresine.
Gülmeli insan, Uzak yolculuklarımda,
Tek gayesi buymuş gibi gülmeli, Yalvaran
Masum çocuk gülüşlerinde gizlenen Sesi kulaklarımda,
O saklı hüznü sezebilmeli... Duyuyor musunuz?
Görmeli insan, Gitme!
Toprağın bir çiçeği nasıl büyüttüğünü görmeli!
Umudu da işte böyle yeşertmenin,
Sırrına erebilmeli…
Sevmeli insan,
Kimi, hangi sebeple olduğunu sormadan sevmeli
Sevgi paylaşmaktır, fedakârlık biraz; Mehmet Yapıcı
Yaratılanın yarasını, Yaradan’ın hatırına sarabilmeli…
Vermeli insan,
Sahip olduklarının hesabını yapmadan vermeli
Paylaştıkça çoğalır, eksilmez ya hani;
Veren elin, alandan üstün geldiğini bilebilmeli…
İşitmeli insan,
Kör kuyularda tutsak fikirlerin çığlığını işitmeli,
Hayatın en renkli resmini,
Uğruna köle olunanın;
- siyah beyaz anılara inat-
Öğretenin kalemiyle çizebilmeli…

Dilek Tosun

38